Morgunstund gefur gull í mund ;)

Elska svona morgna...

Kannski myndu ekki allir vera sammála því ef þeir hefðu átt svona morgunn eins og ég átti.

En þessi morgunn var svona morgunn sem lætur manni líða eins og klukkan ætti eiginlega að vera meira. Hann byrjaði þannig að ég lét loksins verða af því að endurnýja kynni mín af morgunskokki, fyrstu tvær mínúturnar hugsaði ég náttúrulega "Hvað er ég eiginlega að pæla, maður á auðvitað að vera sofandi uppi í rúmi kl. 6:20 á morgnana...ekki að sjokkera lungun með ísköldu lofti!" en það var fljótt að gleymast þegar ég var orðin vel heit og búin að losa mig við vettlingana og rífa af mér eyrnaskjólið!

Svo náttúrulega fór ég í sturtu. Þessi sturta hefur svona verið smám saman að stíflast síðan í sumar af síða hárinu mínu...og þó það hafi nú styst töluvert þá safnast það nú saman og gefur manni þann lúxus að fá fótabað í leiðinni ;) En núna var þetta aðeins meira en fótabað því það lak beint út á gólf! Þá gat ég nú ekki hundsað stífluna (sem var örugglega eldri en síðan í sumar þegar ég flutti inn) og sótti eina verkfærið sem til er í húsinu sem var sem betur fer akkúrat það sem ég þurfti - skrúfjárn! Fór í hanska, losaði hlífina af niðurfallinu og OJ BARA lyktin og slímið og hárflókinn!! En ég losaði slímhárlubbann og skrúbbaði, meira að segja innan á hlífinni...fékk þokkalega sýklagleraugun á mig.

Næst er það affrysting á ísskápnum...þarf samt eiginlega annað orð...kannski bara ísjakalosun og -brottflutningur!! Það verður í annað skiptið síðan ég flutti inn - getur verið að ísskápurinn sé bilaður??? ;)

En sturtuniðurfallið tek ég bara einu sinni!!!